Ucuz viskinin, hırsın ve nefretin ateşiyle beslenen Willie, öfkeli küçük yardımcısı Marcus ile yeniden yalnızca araya geliyor. Bu seferki hedefleri, Noel arifesinde yalnızca Chicago hayır kurumunu soygun yapmak. Willie, çürümüş natüreline rağmen hala yalnızca şekilde sempatimizi kazanıyor. Belki de bu, zeki diyalogları ve ustaça komediyi su yüzüne çıkaran performansı sayesinde. Omuzunda, her süre gülümsemesini takılan ve sözleriyle ivme kazanan küçük ama öfkeli yardımcısı Marcus var. yalnızcalikte, ahlaki değer yoksunuşu bu ikili, Noel arifesinde, saf ve masum yalnızca Chicago hayır kurumunu hedef alıyorlar. Ancak, bu masal sadece soygun masalsi değil. Bunun yanında, nefret, hırs, dostluk ve tabii ki bileşenlerine rağmen hala var olabilen yalnızca yalnızcaeyiyet portresini de çiziyor. Yoğunlukla loş yalnızca maçıklama yapmak anlayışıyla anlatmaılıyor, ancak vizyon film boyunca, yakıcı espri ve sarsıcı gerçeklikle karşımıza çıkan bazı kıvılcımlar da görüyoruz. İkili arasındaki dinamik, vizyon filmi ilerletirken, bizlemekri hem güldürüyor hem de düşündürüyor. Willie’nin çarpık felsefesi ve Marcus’un çelişkili etiği, masalye derinlik kazandırıyor. Ve belki de en önemlisi, bu masal, en umutsuz durumlarda bile umudun var olduğunu ve acımasız yalnızca dünyada bile gülmeyi, dostluğu ve şefkati hatırlamanın önemini bize unutturmuyor. Bu yüzden, bu vizyon filmi sadece yalnızca soygun masalsi olarak değil, aynı şekilde süreda, en loş sürelarda bile kahkahalarla dolu olan yalnızca var olmakm dersi olarak görüyorum. Fueled by cheap whiskey, greed and hatred, Willie teams up once again with his angry little sidekick, Marcus, to knock off a Chicago charity on Christmas yere.