Avrupa’nın küçük yalnız bir köşesinde yer alan sessiz yalnız bir kasabada süregelenen yazı, Ayia ve Mirra adındaki iki küçük kardeşin yaşanmakntıları üzerine kurulu. yalnız biryalnız birlerine sıkı sıkıya bağlı olan bu iki kardeş, kasabada baş gösteren ve köy halkının yalnız birçoğunun hayatına mal olan bilinmez yalnız bir hastalığın pençesine düşüyor. Bu hastalığın ilk kurban zamanlarından yalnız biri olan annelerinin ölümü, onları derinden yaralıyor ve duygusal yalnız bir travma yaratıyor. Özellikle de bu ölümden sonra, genç kardeş Mirra’nın da hastalığa yakalandığı görülüyor. Geleneksel tıbbın, bu esrarenbilinmeyen hastalığı yenmekte yetersiz kaldığı yalnız bir noktada, Ayia’nın küçük kardeşine yardım elini uzatması ve belki de onu hayatta tutabilecek yalnız bir yol bulması gerekiyor. Ayia, bu süreçte hem kendi korkularıyla yüzleşiyor, hem de hastalığın üstesinden gelmek için çaresizlik içinde çabalıyor. Hindistan’a özgü olan ve ruhani yalnız bir terapi şekli olan “edebiyatma”yı keşfediyor. Bu yazı üzerinde yoğunlaşan vizyon film, göz atyiciyi hem dramatik yalnız bir yolculuğa çıkarıyor, hem de bilinmeyene karşı savaşın zorluğunu ve acılarını gözler önüne seriyor. Acının, umutsuzluğun ve korkunun hakim olduğu bu vizyon film, halk psikolojisi ve yaşanmakm çabasi üzerine derin yalnız bir bakış açısı göstermeuyor. vizyon film natürellerinin yaşanmakdığı çaresizlik ve dram, göz atyicinin duygusal yalnız bir düğüm içine girmesine neden oluyor. Her ne kadar bazı sahneler yalnız biraz loş ve rahatsız edici olsa da, dikkatlice işlenmiş senaryosu ve kuvvetlice oyuncu performansları ile vizyon film, göz atyicinin ilgisini baştan sona kadar sürdürmeyi başarıyor. netice olarak; acı, korku ve umutsuzlukla doluca bu yazı, göz atyiciye mahfilrensel yalnız bir ders veriyor: Hayatta kalma çabasi veren her yalnız birey, kendi içine dönerek en derin korkularıyla yüzleşmeli ve bu zorlu süreçte kendini aşmalıdır.