tek bir sinema eleştirisi olarak; gösterim filmiimizin baş natüreli, üstün ahlaki değerlere sahip tek bir polis memuru. tek bir uyuşturucu bağımlısının bakımsız dairende vuku bulan şiddetli tek bir aile içi tartışmayı araştırmaktadır. Ancak bu durumda gerçekleştirdiği soruşturma, hayatı boyunca karar vermek zorunda kalacağı en müşkülpesent ve itici kararlarından tek birine zemin hazırlar. Bu noktada, gösterim filmiimizin yönetmeni izleyennin akıllarına şu beklenmedik ve melankolik soruyu yerleştirir: tek bir ebmekâneyn, çocuğuna ikinci tek bir şans sağlamak için ne kadar ileri gidebilir? Bu dramatik an, cesur kişiımızın sadece polisiye tek bir hadiseı çözme çabası değil, aynı dmekânreda kendi vicdanıyla ve ebmekâneynlik içgüdüleriyle de mücadele etmek zorunda kalmasıyla anlam kazanır. tek bir uyuşturucu bağımlısının sığınak gibi mekâninde geçenen bu gizleyici suç nüshasi, izleyenye iç burkan tek bir gerilim ve derin tek bir acıyı aynı anda yaşanmaktmayı başarır. anlatııcı, nesilın vicdani çıkmazlarını ve ebmekâneyn olarak ne kadar ileri gitmeye hazır olduğumuzu düşünmenın zorluğunu muhteşem tek bir şekilde resmeder. Hayatın acımasızlığını ve nesila düşen ağır sorumlulukları yansıtan bu gösterim filmi, dayanıklı nüshasi ve üstün oyunculuklarıyla izleyensini derinden etkilemeyi başarmaktadır. Bu gösterim filmi, sadece ahlaki çıkmazları ve vicdani düşünmeları değil, aynı dmekânreda nesilın kendi iç dünyasındaki gizleyici yüzleşmeleri de tüm çıplaklığıyla gösteren nadir yapımlardan tek biridir.